Rodzice i dzieci – plusy i minusy bycia zarówno przyjacielem, jak i autorytetem

Autorytet rodzica a relacje z dziećmi

Rodzic często kojarzony jest z silną osobą, która podkreśla swoją władzę rodzicielską. Jest to człowiek, który wyznacza zarówno kary, jak i nagrody, i trudno przekroczyć wyznaczone przez niego sztywne granice. Każdy rodzic bez wyjątku od początku jest dla dziecka autorytetem i ważne jest, aby ten autorytet w oczach dziecka utrzymać. Najtrudniejszą rolą rodzica jest mądre wyznaczanie granic. Chodzi o to, aby dziecko nie czuło się jak na smyczy, ale również nie miało zbyt dużej swobody, która mogłaby doprowadzić do przykrych konsekwencji. Rodzic w roli autorytetu niekoniecznie musi kojarzyć się z człowiekiem, który się wywyższa i nie okazuje emocji. Każde dziecko powinno liczyć się z jego zdaniem i go szanować. Chcąc być autorytetem w oczach dziecka, nie pokazujmy mu, że to dzięki nam ma co jeść i gdzie spać. Taka postawa względem dziecka z pewnością nie jest dobra. Żaden człowiek nie jest doskonały, dlatego kreowanie siebie na idealnego rodzica jest w pewien sposób okłamywaniem naszej pociechy.

Budowanie autorytetu – dowiedz się, czy możesz być kumplem swojego dziecka

Rodzic to nie kumpel i w tej kwestii chyba wszyscy jesteśmy zgodni. Jednak w relacji rodzic-dziecko warto pamiętać o tym, aby być dla dziecka przyjacielem. Chodzi głównie o to, aby słuchać potrzeb naszego dziecka, być otwartym na jego propozycje i nie być tyranem. Rodzic, dla którego najważniejsza jest dyscyplina, często wzbudza w dziecku lęk, który w przyszłości prowadzi do uległości oraz braku otwartości na drugiego człowieka. Mały człowiek powinien wiedzieć, że ma obowiązki, a jeśli czegoś nie zrobi, będzie musiał ponieść konsekwencje. Dziecko, które dostaje od rodzica zbyt dużo swobody, wyrasta na człowieka o zaburzonej samoocenie, który nie wie co jest dla niego dobre, a co złe. Jako rodzice powinniśmy pokazać dziecku czym jest przyjaźń. W jaki sposób? Nie bądźmy egoistami, wysłuchujmy co ma do powiedzenia. Jednak pamiętajmy, że z naszym dzieckiem nie możemy być na równi i opowiadać mu o naszych problemach, gdyż będzie to dla niego duży stres i obciążenie.

Relacja rodzic-dziecko – podstawy dobrego rodzica

Każdy rodzic dąży do tego, aby być szanowany przez dziecko. Dziecko natomiast powinno być uświadamiane w tym, że rodzic jest osobą, która dzięki swojemu doświadczeniu pomoże mu zawsze, kiedy będzie tego potrzebować. Dobrymi cechami rodzica są elastyczność i otwartość na pomysły dziecka. Musimy także pamiętać o samoakceptacji, a także o tym, że nie jesteśmy idealni i nasza niedoskonałość będzie także widoczna w procesie wychowania. Z pewnością będziemy mierzyć się z wyrzutami sumienia po tym jak niesłusznie oskarżymy dziecko. Dojrzały rodzic-autorytet będzie potrafił przyznać się do błędu i przeprosić dziecko. Jeżeli chodzi o cierpliwość, możemy ją w sobie wyćwiczyć. Nikt nie rodzi się z jej pokładami, a podczas wychowywania dziecka ta cecha będzie bardzo przydatna. Rodzicielstwo z pewnością nie jest łatwe. Jest natomiast pełne niezwykłych przeżyć, wzruszeń i poczucia spełnienia.

Dziecko i rodzice – jak mieć autorytet rodziców i być przyjacielem dziecka?

Dobre relacje z dzieckiem opierają się przede wszystkim na byciu zarówno autorytetem, jak i przyjacielem. Rodzic powinien być osobą, w której dziecko ma wsparcie w każdej sytuacji i przy której czuje się swobodnie. Większość sytuacji w życiu nie jest czarno-biała. Rodzic musi czerpać zarówno wiele z postawy autorytetu, jak i bycia kumplem. Musimy pamiętać, że rolą każdego rodzica jest wychować dziecko na dobrego człowieka. Człowieka, który będzie umiał żyć z innymi w grupie, będzie wrażliwy na emocje innych, a także będzie trzymał się zasad i norm obowiązujących w społeczeństwie. Podsumowując, nigdy nie będziemy dla dziecka wyłącznie kumplem, a jeśli będziemy do tego dążyć za wszelką cenę, to nasze dziecko z czasem przestanie nas traktować poważnie i stracimy autorytet w jego oczach. A na tym, żeby nie dopuścić do takiej sytuacji, zależy nam chyba najbardziej.

Maja Olejnik