Rejestracja
Tutaj jesteś: Strona głównaTreningForma i zdrowie

Bez ograniczeń, czyli aktywność fizyczna osób niepełnosprawnych

Niepełnosprawność a sport - jak wygląda sport osób niepełnosprawnych? Który sport przeznaczony jest dla niepełnosprawnych?

Data publikacji: 27 stycznia 2016, 15:33
Historia jest zawsze najlepszym punktem startowym, dlatego cofnijmy się do 28 lipca 1948 roku, kiedy podczas Igrzysk Olimpijskich w Londynie odbyły się nietypowe jak na tamte czasy zawody łucznicze. Zorganizowano je na terenie… szpitala Stoke Mandeville. Organizator tego wydarzenia sir Ludwik Guttman zapisał się w ten sposób w annałach historii jako człowiek, który jako pierwszy otworzył świat sportu dla osób niepełnosprawnych. Jest to data symboliczna, bowiem pewne zupełnie zwyczajne rzeczy przestawały wtedy szokować i powoli zaczynały stawać się chwalebną normą.
niepłnosprawność a sport

Niepełnosprawność a sport, czyli rozbijanie muru

Ludwig Guttman – wspomniany prekursor sportu dla niepełnosprawnych – wychodził z założenia, że „dla osoby niepełnosprawnej sport powinien być skutecznym środkiem przywracania kontaktu ze światem zewnętrznym, ułatwiając integrację tych osób ze społecznością obywatelską”. Chodziło mu o rozbicie muru między tą częścią społeczeństwa, którą uznaje się za sprawną, a osobami poprzez swoją ułomność dotąd wykluczanymi. Często zresztą przez siebie samych. Od tamtego momentu świat przeszedł prawdziwą rewolucję. W niemal wszystkich miastach świata zaczęły otwierać się specjalne kluby sportowe, a w szkołach tańca oferować zaczęto kursy tańca towarzyskiego dla osób niepełnosprawnych. Dzięki temu ci ostatni zyskali szansę, by wyjść z domu, wyrwać się z monotonii, nawiązywać kontakty towarzyskie i poczuć się pewnie.

Sport niepełnosprawnych jako droga do samoakceptacji

sport a niepełnosprawnośćNo właśnie, ta pewność siebie, która wynika z możliwości udowodnienia swojej wartości za sprawą udziału w rozmaitych zawodach bądź po prostu poprawy swojej kondycji fizycznej, to jedna z najważniejszych korzyści, jakie osoby niepełnosprawne wynoszą z uprawiania sportu. Poczucie bycia „niepełnym” wyparte zostaje przez spełnienie wynikające z wypracowania sprawności w konkretnej dziedzinie. I nie chodzi tutaj wyłącznie o stanie się czempionem, ale nabranie podpartego faktami przekonania, że ja też potrafię, a zatem nie jestem wcale gorszy. Nic lepiej nie wpływa na pogodzenie się ze swoim stanem, a w konsekwencji jego zaakceptowaniem.

Niepełnosprawni w sporcie – najlepsza terapia

No ale przecież w sporcie osób niepełnosprawnych nie chodzi tylko o sferę psychiczną. Aktywność fizyczna jest idealną terapią, która wzmacnia mięśnie i pobudza je do działania. Wzmożony ruch zbawiennie wpływa na codzienne radzenie sobie z niepełnosprawnością, a także na postępy w rehabilitacji. Ponadto sport – wzmacniając mięśnie – pomaga inwalidom radzić sobie w zwykłych czynnościach życiowych wymagających używania większej siły. Niepełnosprawni sportowcy powtarzają często, że wzmożona aktywność w sferze ruchowej idealnie zastępuje im klasyczną rehabilitację, wzmacnia mięśnie oraz wzmaga ruchomość stawów.

Adaptowana aktywność fizyczna osób niepełnosprawnych

Obecnie bardzo dużo form sportu niepełnosprawnych funkcjonuje na bazie ruchu adaptowanej aktywności fizycznej AAF (od angielskiej nazwy Adapted Physical Activity). Dzięki niej oraz modyfikacjom, którym w jej ramach poddano reguły wielu dyscyplin, sporty dla niepełnosprawnych stały się jeszcze bardziej dostępne. Powstało także wiele dziedzin dedykowanych wyłącznie inwalidom, np. ampfutbol, czy goalball dla osób niewidomych. 

Podsumowując, aktywność fizyczna ułatwia pogodzenie się ze swoją sytuacją, nabranie pewności siebie, pełne wejście w społeczeństwo, ale także może mieć istotny wpływ na rehabilitację.    

Adam Bała

Jeśli chcesz w łatwy sposób dotrzeć do artykułów o podobnej tematyce zaznacz interesujące Cię tagi na poniższej liście.
Powrót