Rejestracja
Tutaj jesteś: Strona głównaZdrowieUkład ruchu

Czy pracując przy biurku możemy cierpieć na… łokieć tenisisty?

Zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej

Data publikacji: 2 czerwca 2016, 12:31
Łokieć tenisisty (rodzaj entezopatii) to schorzenie, które wbrew nazwie dotyka częściej pracowników biurowych, technicznych czy informatyków niż sportowców. To zespół bólowy tkanek miękkich, związany ze zmianami degeneracyjnymi struktury włókien kolagenowych ścięgien, a także nieprawidłowym ukrwieniem okolicy przyczepu ścięgien mięśni prostowników nadgarstka. Do tej uciążliwej dolegliwości mogą prowadzić trwałe przeciążenia i mikrourazy. Na szczęście łokieć tenisisty można efektywnie leczyć.

Objawy

Głównym objawem choroby jest ból. Pojawia się z boku łokcia przy ruchach nadgarstka, chwytaniu czy zaciskaniu i obracaniu dłoni. Później ból pojawia się także w spoczynku. Stale wykonywane czynności, takie jak pisanie na komputerze czy wkręcanie śrubek, powodują nienaturalne napięcie mięśni i pojawienie się mikrourazów przyczepów i ścięgien. Zdarza się również, że zbyt małe obciążenie ręki pracą może wywołać chorobę – wówczas mięśnie zanikają, a ścięgna słabną. Wtedy w trakcie prostej czynności może dojść do uszkodzenia nieprzyzwyczajonych do wysiłku tkanek.

Łokieć tenisisty – terapia

Łokieć tenisisty nie jest schorzeniem związanym z występowaniem stanu zapalnego, więc leki przeciwzapalne nie pomogą zwalczyć przyczyny choroby. Terapia przeciwbólowa usunie objawy, jednak nie wyleczy entezopatii. Ortopeda zaleci przede wszystkim oszczędzanie ręki, a także unikanie czynności, które mogłyby wywołać ból. W leczeniu łokcia tenisisty stosuje się masaże, terapię wstrząsową, obstrzykiwanie sterydami oraz ultradźwięki.

Leczenie ubytków ścięgien

Jeśli w przebiegu choroby dojdzie do zerwania ścięgien lub fragmentów przyczepu mięśni, w wyniku czego powstaną ich ubytki, można je uzupełnić za pomocą blizn. Pozyskane z krwi pacjenta czynniki wzrostu pod kontrolą USG wstrzykuje się w miejsca, gdzie tkanka uległa uszkodzeniu. W trakcie tworzenia się blizn, ścięgno wielokrotnie jest nakłuwane, a pacjent musi oszczędzać rękę. W skrajnych przypadkach stosuje się leczenie operacyjne.

Magdalena Bednarowicz

Jeśli chcesz w łatwy sposób dotrzeć do artykułów o podobnej tematyce zaznacz interesujące Cię tagi na poniższej liście.
Powrót