Co kryje się pod nazwą hiperamonemia?

Hiperamonemia - co to takiego?

Z hiperamonemią mamy do czynienia, gdy poziom amoniaku we krwi u osoby dorosłej jest wyższy niż 80 µmol/l. W przypadku noworodków normą jest 110 µmol/l. U osoby zdrowej amoniak wydalany jest wraz z moczem, natomiast gdy występują zaburzenia pracy np. nerek, amoniak występuje w nadwyżce, gromadząc się we krwi i w mózgu. Prowadzić może to do znacznych uszkodzeń i zmian organicznych w organizmie.

Co może być przyczyną zaburzenia?

Powodem hiperamonemii mogą być mutacje genetyczne. Wówczas dochodzi do niedoboru enzymów, które biorą udział w przemianie amoniaku w mocznik i jego usuwaniu z organizmu. Do innych przyczyn zaliczyć można np. niewydolność wątroby, ostre i przewlekłe choroby nerek, krwawienia do przewodu pokarmowego. Do choroby tej, choć w mniejszym stopniu, przyczynić może się również: palenie papierosów, picie alkoholu, zmęczenie mięśni.

Na co zwrócić uwagę?

Zaniepokoić powinno nas przede wszystkim poczucie nadmiernej senności, dezorientacji, nagłe stany pobudzenia, częste bóle głowy, zaburzenia poznawcze, drżenie mięśni, przyspieszony oddech. Warto pamiętać, że objawy te, ignorowane, doprowadzić mogą do śmierci.

Czy hiperamonemię można wyleczyć?

Osobom cierpiącym już na hiperamonemię zaleca się przyjmowanie leków obniżających poziom amoniaku we krwi, a dodatkowo przyjmowanie dożylnie glukozy i lipidów, dzięki czemu organizm będzie od nich pobierał energię, zamiast rozkładać białka, z których pochodzi amoniak. Poza tym należy pilnować poziomu nawodnienia organizmu, tak aby funkcjonowanie nerek nie było zaburzone. W przypadku bardziej zaawansowanego stadium choroby niezbędne okazać się może regularne wykonywanie hemodializy. Polega ona na oczyszczeniu krwi z toksyn i szkodliwych substancji, do których zalicza się również amoniak. Regularne badania obecności amoniaku we krwi zmniejszą ryzyko występowania chorób, które powoduje hiperamonemia.

Amelia Naruszewicz