Dyfteryt – zakaźna choroba najmłodszych

Charakterystyczne objawy

Błonica, znana też pod nazwą dyfteryt, wywoływana jest przez bakterię maczugowca błonicy. Niegdyś choroba ta siała postrach na świecie – dość wspomnieć epidemię w Europie w latach 40. czy powrót błonicy w latach 90. XX w. (teren byłego Związku Radzieckiego).

Do zakażenia dochodzi poprzez drogę kropelkową lub kontakt z chorą osobą. Charakterystycznym objawem jest biały nalot na tylnej części gardła, wokół którego tworzą się przekrwienia. W ciężkich przypadkach puchną węzły chłonne, co sprawia, że szyja jest opuchnięta. Jej specyficzny wygląd określa się wówczas „szyją Nerona” albo „szyją cesarza”. Inne objawy to:

• ból gardła, połączony z chrypą i trudnościami z mówieniem,
• problemy z przełykaniem,
• kaszel,
• trudności w oddychaniu,
• ogólne osłabienie i zmęczenie,
• blada cera,
• brak apetytu
• i wymioty.

Obowiązkowe szczepienia

Obecnie błonica występuje w Europie rzadko – można wręcz mówić o pojedynczych przypadkach. Nie oznacza to jednak, że nie powinniśmy się przed nią chronić. Dyfteryt wciąż daje o sobie znać chociażby w krajach Afryki czy Ameryki Płd. Granice świata się kurczą, stale podróżujemy, spotykamy wiele osób, co zwiększa tym samym ryzyko zakażenia. Dlatego tak istotna jest profilaktyka. Szczepienie na błonicę jest w Polsce obowiązkowe – pierwsza dawka szczepień podawana jest już w 7. lub 8. tygodniu życia. Warto dodać, że szczepionka DPT/DTP chroni także przed kokluszem i tężcem.

Osoba chora na błonicę powinna być natychmiast hospitalizowana i trzymana w izolacji. Leczenie polega na podaniu antytoksyny błoniczej, jest też wspomagane antybiotykami. Oprócz tego należy spożywać posiłki bogate w składniki odżywcze i witaminy.