Rejestracja
Tutaj jesteś: Strona głównaZdrowieZdrowie psychiczne

Kiedy narzekanie zmienia się w poważną chorobę. Jak rozpoznać hipochondrię?

Przyczyny, rozpoznanie i leczenie hipochondrii

Data publikacji: 11 stycznia 2017, 02:45
Wybierając się na wizytę do lekarza zazwyczaj zależy nam na tym, aby usłyszeć pozytywną diagnozę. Jeżeli osoba z naszego otoczenia jest zawiedziona brakiem jakichkolwiek przypadłości, powinno nas to zastanowić. Oznaczać może to hipochondrię. Co ważne, objawy tej choroby może dostrzec tylko lekarz lub najbliżsi pacjenta. Sam “chory”, choć stwierdzi u siebie występowanie większości innych chorób, to z pewnością nie przyzna, że jedyną przypadłością, na jaką cierpi jest hipochondria.

Czego można się spodziewać po hipochondryku?

Hipochondryk niezmiennie będzie zmagał się z bólem, a lista chorób, na które cierpi nie będzie mieć końca. Jako hipochondryka można bez wahania uznać osobę, którą nowe choroby lub przypadłości dopadają każdego dnia. Jeżeli stan taki utrzymuje się co najmniej 6 miesięcy, może oznaczać duży problem. Hipochondryk całą swoją uwagę skupiać będzie na własnym zdrowiu, szukając ciągle nowych lekarzy i... nowych schorzeń. Zwyczajne dolegliwości, takie jak np. ból gardła czy swędzenie urastać będą do rangi chorób śmiertelnych i wymagających natychmiastowej interwencji specjalisty.

Przyczyny choroby

Hipochondrię należy rozumieć przede wszystkim jako zaburzenie lękowe. Do wystąpienia takiego stanu przyczynić mogą się wcześniejsze doświadczenia, np. choroba własna lub członka rodziny, a nawet jego śmierć. Takie przeżycia mogą wywołać powstanie lękowych przekonań i błędnych opinii na temat różnych chorób i ich objawów. Ryzyko wystąpienia hipochondrii spotęgować mogą informacje podawane w mediach (np. w internecie) bądź niezadowalająca opieka medyczna.

Jak można pomóc hipochondrykowi?

Choć zachowanie hipochondryka może nas irytować, należy mu niezwłocznie pomóc. Najlepiej, aby osoba taka trafiła do psychiatry, który może włączyć do leczenia specyfiki przeciwdepresyjne i przeciwlękowe. Skutecznym rozwiązaniem może być także terapia poznawczo-behawioralna. Na kurację składają się dwa etapy. Pierwszym z nich jest przyznanie, że wszystkie doświadczane przez pacjenta objawy rzeczywiście istnieją. W drugiej fazie pacjent uczy się wyjaśniać i obiektywnie oceniać poszczególne dolegliwości. Należy być jednak świadomym, że terapia taka jest długotrwała, a lęk przed chorobami nie zniknie w sposób natychmiastowy.

Amelia Naruszewicz

Jeśli chcesz w łatwy sposób dotrzeć do artykułów o podobnej tematyce zaznacz interesujące Cię tagi na poniższej liście.
Ogólna:
Powrót