Nigdy nie bagatelizuj objawów choroby wieńcowej! Rozpoznaj objawy choroby serca

Objawy chorób serca

Choroby serca stanowią blisko 50% przyczyn zgonów z Polsce. Jakie są objawy choroby serca? Może być ich wiele, ale znajomość podstawowych i najczęściej występujących objawów może nieraz uratować życie tobie lub twoim bliskim. Należą do nich m.in.:

• kołatanie serca,
• omdlenia,
• obrzęki,
• duszności czy też ból w klatce piersiowej.

Te typowe symptomy powinny zdecydowanie wzbudzić naszą czujność. Jeżeli wystąpią, bezwzględnie należy zgłosić się do lekarza, który określi przyczynę objawów oraz ich związek z ewentualnymi chorobami serca.

Choroba wieńcowa serca – jak do niej dochodzi?

Tak jak już wspomniano, serce człowieka zaopatrywane jest w tlen i substancje odżywcze przez tętnice wieńcowe. W sytuacji, w której dochodzi do zwężenia światła tętnic, pojawiają się objawy choroby wieńcowej. Rezerwa tych naczyń jest dość duża, niemniej jednak jeśli dojdzie do znaczącego ich zwężenia, wyżej wymienione objawy choroby wieńcowej mogą pojawić się nawet wtedy, kiedy jesteśmy w spoczynku, a zatem kiedy zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen jest stosunkowo niewielkie w porównaniu na przykład z wysiłkiem fizycznym. Przyczyną choroby wieńcowej są głównie blaszki miażdżycowe, które zwężając światło naczynia wieńcowego powodują ograniczenie przepływu odżywczej krwi do mięśnia sercowego. Mogą one także spowodować wytworzenie zakrzepu, który całkowicie zablokuje przepływ krwi doprowadzając do zawału serca. Zwężenie krytyczne to takie, gdy średnica światła tętnicy jest zmniejszona o 80%.

Blaszka miażdżycowa ma nie do końca wyjaśnioną etiologię. Uważa się, że za jej powstanie jest odpowiedzialne przede wszystkim palenie tytoniu, hipercholesterolemia i hipertriglicerydemia. Powstaje w wyniku nagromadzenia się lipidów i komórek krwi w ścianie naczynia krwionośnego. W przypadku dużego zaawansowania może wręcz dojść do zwapnienia blaszki miażdżycowej.

Różne drogi leczenia chorób serca

Leczenie choroby wieńcowej nie ogranicza się tylko do leczenia farmakologicznego czy też kardiochirurgicznego. Konieczna jest zmiana szeroko pojętego stylu życia, obejmująca między innymi wysiłek fizyczny, zaprzestanie palenia papierosów czy też zmniejszenie wagi ciała. Niezmiernie ważna w chorobie wieńcowej jest dieta polegająca na zdecydowanym ograniczeniu spożywania cukrów prostych i tłuszczów, szczególnie pochodzenia zwierzęcego. Postarajmy się zatem, aby zastępować czerwone mięso o dużej zawartości tłuszczów mięsem chudym, takim jak drób i ryby (dorsz, łosoś, mintaj). Unikać należy tłuszczów utwardzonych, zawartych np. w chipsach i słonych przekąskach. Zamiast smażenia, wybierzmy gotowanie. Wskazana jest dieta oparta na warzywach i owocach, produktach pełnoziarnistych zawierających duże ilości błonnika i chude przetwory mleczne. Bezwzględnie trzeba ograniczyć ilość spożywanego sodu zawartego w soli i produktach solonych! Natomiast alkohol spożywany w małych ilościach (tj. max 2 lampki czerwonego wina w tygodniu) działa protekcyjnie. Zapobiega lub spowalnia proces tworzenia się blaszek miażdżycowych. Działanie protekcyjne dotyczy jednak prawdopodobnie jedynie wina, ze względu na zawarte w nim polifenole (np. resweratrol). Ważne, żeby dieta była odpowiednio zbilansowana i dostosowana do zapotrzebowania kalorycznego.

Decyzję o wdrożeniu leczenia inwazyjnego podejmuje się na podstawię następujących badań:

• EKG spoczynkowego,
• EKG wysiłkowego,
• badania echokardiograficznego,
• koronarografii.

Leczenie chirurgiczne obejmuje:

• pomostowanie aortalno-wieńcowe – tzw. By-passy (ang. CABG) polegające na wszczepieniu pomostów naczyniowych umożliwiających przepływ krwi z pominięciem zwężonych fragmentów tętnic wieńcowych,
• przezskórne interwencje wieńcowa (PCI) np. angioplastyka wieńcowa polegająca na poszerzeniu zwężonej tętnicy wieńcowej za pomocą balona na cewniku wprowadzonym przezskórnie do tętnicy wieńcowej w celu przywrócenia prawidłowego ukrwienia mięśnia sercowego. Można też zastosować metodę angioplastyki wieńcowej z wszczepieniem stentu (jest to rodzaj cewki wszczepianej do naczynia w celu utrzymania jego drożności).

Leczenie farmakologiczne choroby wieńcowej obejmuje wiele grup leków, które mogą działać poprzez złagodzenie objawów (to znaczy doraźnie) lub modyfikację przebiegu choroby, dając pozytywne rokowanie i wydłużając życie w wysokim komforcie.

Niestabilna choroba wieńcowa – pomóż swojemu sercu!

Objawy choroby wieńcowej są charakterystyczne, ale czasami mogą występować pod postacią tak zwanej maski, do której można zaliczyć bóle brzucha, nudności czy też wymioty (nieraz mogą zostać błędnie ocenione jako objawy chorób układu pokarmowego). Dusznicę bolesną można klasyfikować jako stabilną i niestabilną chorobę wieńcową. Postać stabilna charakteryzuje się występowaniem charakterystycznego bólu podczas wysiłku, a ustępuje po odpoczynku lub podjęzykowym przyjęciu nitrogliceryny. Cechami postaci niestabilnej choroby wieńcowej są między innymi nieustępowanie objawów po zażyciu nitrogliceryny, a także bóle nocne, niezależne od wysiłku, występujące nawet w spoczynku.

Bez względu na nasze podejrzenia, każdy niepokojący objaw powinien nas skłonić do jak najszybszej wizyty u lekarza. Każda chwila zwłoki może wiązać się z niekorzystnym rokowaniem i nieodwracalnymi zmianami w sercu.