Czy kolonoskopia boli?

Kto powinien poddać się kolonoskopii?

Kolonoskopia należy do tak zwanych badań przesiewowych. Oznacza to, że ten rodzaj badania powinien być wykonywany w populacji osób zdrowych, posiadających czynniki ryzyka rozwoju raka w celu wczesnego wykrycia choroby. W praktyce każda osoba, która skończyła 55. rok życia powinna poddać się takiemu badaniu. W Polsce program badań kolonoskopii przesiewowej nie jest jeszcze dostatecznie dobrze dofinansowany, dlatego zwykle NFZ wybiera losowo grupę osób, do których wysyłane są zaproszenia na to bardzo ważne badanie.

Poza kolonoskopią przesiewową przeprowadza się również kolonoskopię diagnostyczną. Wykonuje się ją w przypadku wystąpienia u pacjenta podejrzanych objawów takich jak: obecność krwi w stolcu, nawracające lub przewlekłe biegunki, przewlekłe bóle brzucha itd.

Przygotowanie do badania

Ze względu na fakt, że kolonoskopia jest badaniem endoskopowym niezwykle istotne jest przygotowanie pacjenta do zabiegu. W trakcie wprowadzania kolonoskopu lekarz ocenia budowę ściany jelita obserwując ją na specjalnym monitorze. Dlatego bardzo ważne jest, by w jelitach znajdowało się jak najmniej resztek pokarmowych i kału.

Czego nie można jeść przed kolonoskopią?

Przygotowanie do badania polega na zastosowaniu specjalnej diety. Na około trzy doby przed badaniem należy wykluczyć z diety wszystkie produkty ciężkostrawne oraz zawierające nasiona czy pestki. Na 24 godziny przed samym badaniem wprowadza się głodówkę oraz podaje się pacjentowi specjalne preparaty przeczyszczające.  

Jak wygląda samo badanie?

Tak jak wcześniej wspomniano badanie konoskopowe polega na wprowadzeniu endoskopu przez odbytnicę do światła jelita grubego. Na szczycie kolonoskopu znajduje się kamera, z której obraz widoczny jest na monitorze w czasie rzeczywistym, dzięki której lekarz może oceniać na bieżąco budowę ściany jelita oraz występowanie potencjalnych patologii takich jak polipy, nadżerki czy zmiany naczyniowe. W przypadku wystąpienia którejś z nich operator pobiera wycinek albo wręcz usuwa całą zmianę (np. polip), który następnie oceniany jest przez patomorfologów. W przypadku, gdy lekarz otrzymuje z pracowni histologicznej wiadomość zwrotną o obecności choroby nowotworowej pozwala to na wprowadzenie odpowiednio wczesnej i skutecznej terapii.

Przygotowany do badania pacjent niekiedy poddawany jest sedacji (czyli podaniu leku uspakającego) wraz z lekiem przeciwbólowym albo krótkotrwałemu uśpieniu za pomocą propofolu. Obecnie uważa się jednak, że korzystniejsze dla pacjenta jest odstąpienie od podawania leków znieczulających ogólnie.

Krzysztof Pawlak