Wydzielanie potu jest procesem nie tylko naturalnym, lecz niezbędnym do tego, aby nasz organizm mógł chronić się przed przegrzaniem.

W przypadku osób cierpiących na hiperhydrozę, czyli nadmierną aktywność gruczołów potowych stosuje się rozmaite metody leczenia m.in. farmakologiczne z wykorzystaniem toksyny botulinowej (popularnie zwanej botoksem) oraz operacyjne (sympatektomia, czyli wycięcie fragmentu układu nerwowego). Choć według statystyk problem ten dotyczy około 1-2 procent naszej populacji jest to choroba wyjątkowo uciążliwa w kontekście stosunków międzyludzkich. Skutkiem nadpotliwości może być depresja oraz zaburzenia lękowe wynikające z ostracyzmu społecznego związanego z tym schorzeniem. W leczeniu zachowawczym nadmierną potliwość reguluje się poprzez stosowanie specjalistycznych preparatów hamujących wydzielanie potu (tzw. blokerów).

Pot jako oznaka choroby

Ponieważ hiperhydroza może mieć różne podłoże (hormonalne, metaboliczne, genetyczne, neurologiczne i inne) w przypadku zaobserwowania niepokojących objawów takich jak niekontrolowane pocenie się (zwłaszcza rąk, ramion oraz pleców) należy zwrócić się do lekarza celem zbadania przyczyny schorzenia. Zlecone badania pozwolą na dobór odpowiedniego leczenia i wyeliminowana źródła problemu, a nie tylko skutków dolegliwości. Prócz hiperhydrozy, nadmierne wydzielanie potu, zwłaszcza, gdy towarzyszy temu intensywny oraz przykry zapach może znamionować o stanie zapalnym w organizmie bądź występowaniu choroby ogólnoustrojowej np. cukrzycy. Dlatego jeśli zauważymy znaczący wzrost poziomu pocenia się warto skonsultować temat z lekarzem pierwszego kontaktu.

Przyczyny nadmiernej potliwości

Z uwagi na to, że każdy z nas posiada inną liczbę gruczołów potowych ilość wydzielanego przez nie potu jest sprawą indywidualną (zasadniczo kobiety posiadają mniej gruczołów potowych niż mężczyźni). Dlatego trudno mówić o jakiejkolwiek normie w zakresie poziomu pocenia się. Istnieją czynniki, które u większości z nas powodują wzmożone wydzielanie potu – dzieje się tak pod wpływem silnych emocji (zwłaszcza stresu), a także wysokiej temperatury otoczenia, wysiłku fizycznego czy spożywania ostro przyprawionych potraw. Nadmierna potliwość u kobiet to także częsty objaw menopauzy. O ile nie ma podejrzenia, że nadpotliwość stanowić może przyczynę konkretnego schorzenia, jedynym sposobem na walkę z nią jest stosowanie dezodorantów oraz antyperspirantów, które, odpowiednio dobrane do naszych potrzeb, pomogą nam czuć się komfortowo niezależnie od sytuacji. Dokonując wyboru w drogerii pamiętajmy, że dezodoranty mają na celu zamaskować zapach potu, zaś zadaniem antyperspirantu jest blokada jego wydzielania.

Nadpotliwość – jak się jej wystrzegać?

Aby uniknąć dyskomfortu związanego z nadmierną potliwością, zwłaszcza w kontaktach zawodowych czy społecznych, warto wybierać ubrania wykonane z naturalnych materiałów takich jak bawełna czy len, które pozwalają na swobodny przepływ powietrza i nie przylegają bezpośrednio do skóry. W zakresie kosmetyków przeciwdziałających poceniu się do dyspozycji mamy nie tylko antyperspiranty, do stosowania pod pachami, ale również żele pod prysznic minimalizujące proces pocenia się. Jeśli naszym problemem jest nadmierna potliwość stóp i dłoni warto sięgnąć po talk lub zasypkę, a także specjalistyczne żele. Wykazują one nie tylko działanie przeciwpotnie, ale działają również ściągająco i osuszająco na newralgiczne miejsca.

Na rynku dostępne są również suplementy diety na nadmierne pocenie, umożliwiające redukcję wydzielanego potu na całej powierzchni skóry. Bazują one głównie na ziołach wykazujących właściwości normalizujące proces pocenia – zaliczyć do nich możemy m.in. liście szałwii, ziele skrzypu oraz pokrzywy oraz melisy. Sporządzane naparów z wymienionych ziół, a także kąpiele z ich dodatkiem mogą również pomóc w skutecznej, codziennej walce z potem.

Beata Pałac