Różnice między „tacierzyńskim” a ojcowskim

Urlop ojcowski

Taki urlop przysługuje każdemu ojcu będącemu pracownikiem, również takiemu, który dziecko przysposobił. Wynosi 14 dni kalendarzowych następujących po sobie, a prawo do jego wykorzystania obowiązuje przez 24 miesiące od daty narodzin dziecka. Jest niezależny od urlopu macierzyńskiego, od 2017 roku istnieje również możliwość podzielenia go na dwie niezależne części po 7 dni kalendarzowych następujących po sobie. Przez ten okres, ojciec otrzymuje 100% średniej pensji z ostatnich 12 miesięcy. Co ważne, ten rodzaj urlopu przepada i nie wiąże się z nim żaden ekwiwalent pieniężny w razie niewykorzystania, dlatego coraz więcej ojców decyduje się na skorzystanie z tego uprawnienia, tym bardziej, że urlop ojcowski nie wpływa na długość ewentualnego późniejszego urlopu wychowawczego. Wniosek o urlop ojcowski należy zgłosić na 7 dni przed jego planowanym rozpoczęciem. W przypadku niezachowania tego okresu, pracodawca może, ale nie musi wyrazić na niego zgody.

Urlop „tacierzyński”

W przeciwieństwie do urlopu ojcowskiego, tak zwany „tacierzyński” nie znajduje się w kodeksie pracy, bo tak naprawdę jest urlopem macierzyńskim, ale realizowanym przez ojca. Polega na cedowaniu na ojca niewykorzystanej części urlopu macierzyńskiego lub wychowawczego matki dziecka. Kodeks pracy reguluje wymiar urlopu macierzyńskiego, który wynosi 20 tygodni, z czego 14 przysługuje matce dziecka, a pozostałe rodzice mogą dzielić między sobą, stąd potoczna nazwa „tacierzyński”. Zarówno matka dziecka, jak i ojciec muszą być zatrudnieni. Ojciec na urlopie macierzyńskim ma takie same prawa, co matka, czyli również otrzymuje zasiłek macierzyński oraz jest chroniony przed rozwiązaniem umowy o pracę.

Kamil Dobrowolski