Rejestracja
Tutaj jesteś: Strona głównaZdrowieUkład krwionośny

Zespół antyfosfolipidowy – częsta przyczyna poronień u młodych kobiet

Objawy i leczenie zespołu antyfosfolipidowego

Data publikacji: 12 grudnia 2016, 02:22
Coraz częstszym problemem społeczeństwa XXI wieku są niepowodzenia położnicze i bezpłodność. Szacuje się, że problem ten dotyka co dziesiątą parę starającą się o dziecko. Jedną z częstych przyczyn niepowodzeń położniczych (poronień, obumarcia płodu) jest zespół antyfosfolipidowy.

Czym jest zespół antyfosfolipidowy?

Zespół antyfosfolipidowy, nazywany też zespołem Hughesa, to układowe schorzenie tkanki łącznej, które dotyka najczęściej kobiet (dwa razy częściej niż mężczyzn) przed 40. rokiem życia. Jednocześnie zaliczany jest do grupy chorób autoimmunizacyjnych. Wynika to z faktu, że organizm osoby chorej produkuje przeciwciała antykardiolipinowe przeciwko własnym fosfolipidom oraz wiążącym je białkom. Przeciwciała te wiążą się z fosfolipidami. Od tego momentu komórki posiadające wspomniane fosfolipidy tracą swoją funkcję. Następnie ulegają zniszczeniu przez system odpornościowy. Powoduje to występowanie szeregu groźnych dla życia objawów.

Objawy zespołu antyfosfolipidowego

Niemal wszystkie powikłania i objawy towarzyszące zespołowi antyfosfolipidowemu wynikają z zakrzepicy naczyń. Krążące w organizmie, patologiczne przeciwciała uruchamiają kaskadę reakcji chemicznych, które w ostateczności prowadzą do wykrzepiania w tętnicach i żyłach. Powstałe zatory mogą prowadzić do:

  • zaburzeń neurologicznych (w tym udary u osób młodych);
  • zmian na skórze;
  • problemów ze stawami (bóle, martwica).

Wpływ zespołu antyfosfolipidowego na ciążę

Poza wspomnianymi objawami jednym z najczęstszych powikłań, a jednocześnie ważnym kryterium rozpoznania choroby są niepowodzenia położnicze. Co ważne, nie należy ich mylić z bezpłodnością. Szacuje się, że nawet 80% kobiet chorujących na zespół Hughesa nie jest w stanie donosić ciąży. Najczęściej występują:

  • wielokrotne poronienia przed ukończeniem 10. tygodnia ciąży;
  • obumarcia wewnątrzmaciczne płodów;
  • przedwczesne porody płodów, przed ukończeniem 34. tygodnia ciąży.

Leczenie zespołu antyfosfolipidowego

Leczenie tej podstępnej choroby polega na podawaniu leków przeciwzakrzepowych. Najczęściej podaje się leki z grupy anty-witamin K (warfaryna, acenokumarol). Leczenie najlepiej przeprowadzać przed ciążą, sytuacja bowiem komplikuje się w przypadku kobiet ciężarnych albo chcących zajść w ciążę. Wspomniane wcześniej leki stanowią duże zagrożenie dla płodu. Mając na uwadze urodzenie zdrowego dziecka, kobiety takie leczymy podając profilaktycznie heparynę oraz kwas acetylosalicylowy. 

 

 

 

 

 

Krzysztof Pawlak

Jeśli chcesz w łatwy sposób dotrzeć do artykułów o podobnej tematyce zaznacz interesujące Cię tagi na poniższej liście.
Powrót