Czy można wybrać miejsce i termin leczenia sanatoryjnego?

Skierowanie na leczenie sanatoryjne krok po kroku

Skierowania. najczęściej wypisują lekarze Podstawowej Opieki Zdrowotnej, choć uprawnieni są do tego tak naprawdę wszyscy lekarze przyjmujący pacjentów w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia. W skierowaniu należy dokładnie opisać stan zdrowia pacjenta, jego dolegliwości, które zdaniem lekarza są wskazaniem do leczenia uzdrowiskowego, dotychczasowe leczenie, a także choroby współistniejące, które mogłyby stać się przeciwwskazaniem chorego do wyjazdu. W tym miejscu należy również określić stopień samodzielności pacjenta i zaznaczyć ewentualną konieczność używania kul ortopedycznych czy wózka inwalidzkiego. Co ważne, należy także załączyć aktualne wyniki podstawowych badań, takich jak morfologia krwi, OB, badanie ogólne moczu, RTG klatki piersiowej czy EKG.

Skierowanie to dopiero początek…

Uzyskanie skierowania na leczenie sanatoryjne to tak naprawdę dopiero początek drogi. Wypisany dokument należy dostarczyć osobiście lub listownie do siedziby oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia, gdzie jest on rejestrowany. Wówczas zostaje przekazany do oceny przez lekarza specjalistę w zakresie balneologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji. Ocenia on zasadność przyznania leczenia uzdrowiskowego w danym przypadku, o czym pacjent jest informowany listownie. Jeśli chorego zakwalifikują do leczenia, ponownie zostanie pisemnie poinformowany o terminie wyjazdu.

Niestety, w tym miejscu należy zaznaczyć, że obecnie czas oczekiwania na wyjazd do sanatorium w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia to około 2 lata. W niektórych przypadkach udaje się jednak nieco przyspieszyć termin, korzystając z tzw. puli zwrotów. Jeśli pacjent został zakwalifikowany do leczenia, może wówczas skorzystać z turnusów, z których z jakichkolwiek przyczyn nie mogą skorzystać inni chorzy. Wówczas pacjent musi jednak być gotowy do wyjazdu praktycznie w każdej chwili, ponieważ w tym przypadku nie obowiązuje konieczność poinformowania go o terminie wyjazdu na co najmniej 14 dni przed nim.

Niektórzy pacjenci bardzo chwalą sobie leczenie sanatoryjne i chcieliby korzystać z niego jak najczęściej. Zaraz po powrocie udają się do lekarza po kolejne skierowanie. Pamiętajmy jednak, że ponowna kwalifikacja do leczenia nie odbędzie się szybciej niż po 18 miesiącach od poprzedniego leczenia uzdrowiskowego.

Czytaj więcej w temacie: Prywatna opieka medyczna - kiedy warto z niej skorzystać?

Czy pacjent może wybrać miejsce wyjazdu?

Na skierowaniu lekarz zaznacza, czy jego zdaniem leczenie danej dolegliwości pacjenta powinna odbywać się w warunkach nizinnych, czy górskich. Można oczywiście także dopisać preferowaną miejscowość czy nazwę ośrodka, ale ostateczną decyzję w tej sprawie podejmuje NFZ, który daje refundację za leczenie. Pamiętajmy, że nie każdy ośrodek zajmuje się leczeniem wszystkich schorzeń. I tak zaleca się, by schorzenia tarczycy, kardiologiczne czy naczyniowe były leczone głównie w warunkach nizinnych i nadmorskich. Leczenie chorób dróg oddechowych, ginekologicznych, układu nerwowego czy pokarmowego mogą być również prowadzone w ośrodkach położonych w górach.

Wielu pacjentów zastanawia się także, czy na wyjazd sanatoryjny może się udać w tym samym czasie z żoną czy mężem, którzy również mają ku temu wskazania zdrowotne. Wówczas taką adnotację należy zamieścić w obu skierowaniach, choć należy zaznaczyć, że ta decyzja również zostaje ostatecznie podjęta przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Mimo że opieka medyczna i zabiegi podczas leczenia uzdrowiskowego są w pełni refundowane przez NFZ, to najczęściej pacjenci muszą dokonać chociażby częściowej dopłaty za zakwaterowanie i żywność podczas 21-dniowego turnusu. Ta zasada nie dotyczy dzieci i młodzieży uczącej się, a także osób niepełnosprawnych w znacznym stopniu.

Czytaj więcej w temacie: Choroba na zagranicznych wakacjach

Skierowanie do sanatorium z ZUS

Oprócz Narodowego Funduszu Zdrowia, do leczenia uzdrowiskowego może kwalifikować także Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Wówczas rehabilitacja ma za zadanie przywrócić sprawność, co zapobieganie utracie zdolności do pracy, lub poprawę stanu zdrowia, która umożliwi powrót do pracy. Tego typu skierowanie może otrzymać pacjent, który jest ubezpieczony w ZUS, lub który pobiera zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne albo rentę okresową z tytułu niezdolności do pracy. Najczęściej zaleca się tego typu leczenie w schorzeniach narządu ruchu, układu krążenia, oddechowego czy narządu głosu.

W tym przypadku wniosek o rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej ZUS również wypełnia lekarz Podstawowej Opieki Zdrowotnej, ale musi on zostać złożony w placówce ZUS. Obecnie najczęściej odbywa się to drogą elektroniczną. Do leczenia kwalifikuje lekarz orzecznik ZUS, u którego należy stawić się na wizytę w wyznaczonym terminie wraz z całą dokumentacją medyczną. W tym przypadku czas oczekiwania na leczenie sanatoryjne jest dużo krótszy, ponieważ wynosi średnio 2 miesiące. Turnus trwa 24 dni, ale może zostać skrócony lub wydłużony w zależności od stanu zdrowia pacjenta. Kolejną różnicą w porównaniu do leczenia sanatoryjnego w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia jest to, że ZUS zwraca praktycznie wszystkie koszty, łącznie z dojazdem, zakwaterowaniem czy wyżywieniem.

Lek. Katarzyna Wiak